ويژگيهاي اختلال شخصيت وابسته
افراد مختلف ويژگيهاي شخصيتي متفاوتي دارند بنابراين داشتن برخي ويژگيهاي شخصيتي متفاوت با ديگران، به معناي وجود بيماري يا اختلال در فرد نيست. وقتي مساله اختلال شخصيت وابسته مطرح ميشود که فرد دچار اختلال، شرايط خاصي داشته باشد و در جنبههاي مختلف تفکر، احساس و رفتار واکنشهاي غيرعادي نشان بدهد؛ مثلا انعطافپذير نباشد، يعني در شرايط و موقعيتهاي خاص نتوانند تفکر، احساس يا رفتاري متناسب با شرايط از خود بروز دهد. چنين رفتاري باعث ميشود فرد براي خود يا ديگران ناراحتي ايجاد کند و عملکرد شغلي، تحصيلي، خانوادگي يا اجتماعياش مختل شود.
بايد توجه داشت که انسان موجودي اجتماعي و داراي روابط دوجانبه با ديگران است. يعني همه انسانها، در تمام طول زندگي نوعي وابستگي متقابل و منطقي با اطرافيان دارند. آنها به يکديگر خدمات ميدهند و از هم خدمات ميگيرند.
در اختلال شخصيت وابسته، وابستگي معمولا يكطرفه است و فرد دچار اين اختلال فقط ميخواهد نيازهاي عاطفي و جسمياش را بهوسيله ديگران برطرف كند
و اگر به خواستههايش پاسخ داده نشود، احساس اضطراب و ناامني ميكند و اعتماد به نفسش را از دست خواهد داد
و بر اين اساس ممكن است رفتارهاي خاصي از خود نشان دهد.
بهطورکلي ميتوان 6 ويژگي اصلي افراد مبتلا به اختلال شخصيت وابسته را به اين شکل بيان کرد:
1. آنها قادر به تصميمگيري نيستند و حتي براي تصميمگيريهاي روزانه خود به كمك ديگران نياز دارند.
اين كمك را هم معمولا از كسي ميگيرند كه وابستگي خاصي به او دارند.
2. مسووليت امور زندگيشان را نميپذيرند و آن را بر عهده افراد ديگر ميگذارند.
3. از مخالفت با ديگران هراس دارند و سعي ميكنند نظر خودشان را نگويند چون ممكن است اين كار باعث طرد شدن و از دست رفتن رابطه وابستهشان شود.
4. اعتماد به نفس بسيار پاييني دارند و اغلب نميتوانند كاري را آغاز كنند. از اينكه كاري را ناقص انجام دهند و مورد قضاوت منفي ديگران قرارگيرند، به شدت بيم دارند.
5. تنهايي برايشان مانند مرگ است و اصلا نميتوانند از خودشان مراقبت كنند.
بعد از قطع يك رابطه، احساس اجبار ميکنند که فورا وارد رابطه ديگري شوند. گاهي هم چند رابطه همزمان دارند تا بتوانند در هر موقعيتي يك نفر را در كنارخود داشته باشند و بر ترس ناشي از احساس طرد شدن از سوي يکي از اين افراد غلبه کنند.
6. گاهي براي اطمينان از تاييد ديگران دست به كارهايي ميزنند كه اصلا با آن موافق نيستند. اين کار را براي اين انجام ميدهند که ميخواهند هميشه حمايت و رضايت ديگران را داشته باشند.
* اگر غيبت فردي که به او وابسته اند طولاني شود، بيمار در معرض خطر اختلال افسردگي قرار مي گيرد.